പഠന കാലം

ഉള്ളില്‍ നിറയും ഉല്സാഹം പരന്നൊഴുകുന്നു

കണ്‍കളില്‍ വിടര്‍ന്നുല്ലസിക്കുന്നാനന്ദ കുസുമാങ്ങള്‍

യൌവ്വനം തളിര്‍ത്ത നാളില്‍ ഈ വാര്‍ഡിന്‍

ഇടത്തള ങ്ങളില്‍ നാം തമ്മില്‍ കണ്ടെത്തീ



ഇതു പഠന കാലം പ്രതീക്ഷകള്‍ ഉള്ളിലുത്തേജക

മരുന്ന് പോലാര്‍ത്തിരച്ചു കയറുമ്പോള്‍


ജീവിതം കരുപ്പിടിപ്പിക്കാന്‍ വേദന രോഗവും

തിങ്ങി മരവിച്ച വാര്‍ഡുകള്‍



കണ്‍ പോളകള്‍ അടഞ്ഞു വീഴും മുന്നില്‍ രോഗ പുസ്തകം

മരുന്നിന്‍ രൂക്ഷ ഗന്ധം നിറയും മുറികളും

നിലവിളി ഞരക്കത്തിലൊടൂങ്ങും ഇടനാഴീകള്‍

എവിടെയും ശകാരങ്ങള്‍ തളര്‍ന്ന ബന്ധുക്കള്‍

മനം മടുത്തു പോം ഈ തിരക്കിനിടക്കെന്നോ

പരസ്പരം നാം പങ്കു വച്ച നിമിഷങ്ങള്‍

കുറെ പിണക്കവും ഏറേ ഇണക്കവും

മറക്കാനാവാത്ത ഓര്‍മ്മ തന്‍ മധുരവും


മനസ്സിലെ ചെപ്പില്‍ ഒക്കെ ഒളിപ്പിച്ചു

ഒടുവില്‍ തനിയെ യാത്ര ആവുമ്പോള്‍

എത്ര സുഖകരം ഈ പഠന ജീവിതം

കഠിന ജീവിതം നമ്മെ വിളിക്കുന്നു മുന്നില്‍



1 comment:

Unknown said...

കഠിന ജീവിതം നമ്മെ വിളിക്കുന്നു മുന്നില്‍